Vorige week donderdag was ik naar Ad in Bavel gereden, deze keer samen met mijn moeder. Zij was er nog nooit geweest, dus dat was
Ergens in het begin van de zomer vertelde Ad mij, toen ik hem vroeg om een grote oude kruik (en de enigen die er nog stonden niet waren wat ik in mijn hoofd had... vrouwen!), dat hij 8 weken later een nieuwe levering verwachtte.
Ondertussen kreeg India met een overstroming te maken en werd ons (mijn?) geduld een beetje langer op de proef gesteld dan verwacht. Gelukkig beloofde Ad mij meteen te appen wanneer ze binnen zouden komen. Toen ik eindelijk positief bericht kreeg afgelopen week, liet ik uiteraard niet op mij wachten en ben ik de volgende dag meteen naar 't Potterieke gereden om zo de eerste keus te hebben.
En nu staat er zo'n grote kruik, een oude rijstpot uit India, in onze woonkamer te pronken. Hij heeft het formaat 'terechte eyecatcher' met een hoogte van ongeveer 85 cm en het patina past perfect in ons interieur (altijd fijn wanneer je dat op afstand toch weer goed ingeschat blijkt te hebben). Soms kun je zo blij zijn als een kind met een nieuwe aanwinst!
Een goede aanleiding om weer wat dingen te verzetten in de woonkamer. Vroeger deed ik dat altijd alleen en kon ik weleens de hele kamer omgooien (om het met regelmaat op het einde van de dag weer zowat allemaal op dezelfde plek terug te zetten). Maar mijn rug laat het niet meer toe om met hele zware spullen te tillen. Dus tegenwoordig wacht ik dan maar op een moment waarop ik Bas daarmee lastig kan vallen. Het blijft een dingetje en niet alleen omdat je dan niet meteen aan de gang kunt gaan wanneer je het op je heupen krijgt. Maar als hij ermee gaat sjouwen, vind ik het best vervelend om daarna te zeggen "Nee, doe toch maar terug op de plek waar het stond", maar goed...
Inmiddels staat de loveseat weer op zijn oorspronkelijke plek en ik ben van mening dat ie daar gewoon het allermooiste staat. Het is een heerlijke plek om te zitten met het vrije uitzicht door het panoramaraam, maar de opstelling 'klopt' ook gewoon beter.
De nieuwe rijstpot heeft een plaatsje gekregen voor het oude franse stalrek... voor nu! Want hij krijgt over een paar weken waarschijnlijk een nieuwe plek, aangezien 'het project stalen deuren' nu begint te vorderen. En als dat project is afgerond, zal ik die hoek ook weer wat gaan aanpassen aan de nieuwe situatie.
En zie hier: Onze stalen deuren!!!
Gisteren hebben we de ze op laten halen bij de straler, die ze heeft gestraald en in de grondlak gezet. Nu moeten ze nog gehangen worden door de timmerman en komt de glazenzetter komende week het glas inmeten. Daarna moeten we ze aflakken.
Ze zijn dus nog lang niet klaar, maar het grootste werk zit erop. Bas had gisteren na zijn werk de deuren er eventjes los ingezet, gewoon om eventjes een idee te krijgen van het totaalplaatje. En daar werden we allebei heel erg blij van! Wat heeft die oom van mij weer mooi vakwerk geleverd, ik ben er héél trots op. Zo leuk om te zien dat er weer een eigen ontwerp voor ons huis gerealiseerd is. En de herinneringen aan hoe we met z'n allen aan onze keukentafel en op de werkplaats gaandeweg het proces overlegden hoe en wat... Dat maakt deze deuren voor mij nog mooier dan wanneer we gewoon ergens het ontwerp en de fabricage van een vreemde hadden gekocht. Dankbaar dat we dit samen konden doen!
Liefs,
Judith